Edrych yn ôl ar y Chwe Gwlad gyda’r “Fab Four”

 

Mewn lleoliad cyfarwydd i’r pedwar, eisteddom i lawr yng Nghartref y Gweilch; Stadiwm Swansea.com gyda Lee Byrne, James Hook, a Shane Williams er mwyn i fyny ar eu rhagfynegiadau ar gyfer y twrnamaint sydd i ddod, yn ogystal ag edrych yn ôl dros eu hamser yn chwarae. Cafodd y pedwerydd aelod, Mike Phillips, sy’n byw yn Dubai ar hyn o bryd, ei gyfweld ar wahân.

 

Dywedwch wrthym eich hoff atgofion am bencampwriaeth y Chwe Gwlad

Mike: Yr eiliadau buddugol yw’r gorau bob tro. Roedd ennill yn Twickenham yn 2008, ochr yn ochr â Lee, Shane a James yn anhygoel, ac yna’n mynd ymlaen i ennill y Gamp Lawn y flwyddyn honno.

Roedd y Gamp Lawn yn 2012 yn arbennig hefyd oherwydd yr hyn ddigwyddodd yng Nghwpan y Byd 2011 (collodd Cymru 9-8 yn y rownd gynderfynol i Ffrainc gyda 14 dyn, ar ôl i Sam Warburton gael ei anfon i ffwrdd yn ddadleuol), a sut wnaethon ni ddod nôl a defnyddio hynny fel cymhelliant i ennill y bencampwriaeth. Yna i ddilyn hynny drwy ennill y Bencampwriaeth yn 2013 a churo Lloegr gyda 30 pwynt i ddod â fe adref eto.

Lee: Mae’n rhaid mai’r Gamp Lawn yn 2008 yw e i fi. Ennill y gêm gyntaf yn Twickenham, a’r dyn ‘ma sy’n eistedd wrth fy ymyl (gan gyfeirio at James), oedd wedi gosod y cyfle i fi ar gyfer y cais. Ond curo Lloegr am y tro cyntaf ers 22 mlynedd – dyna i mi oedd dechrau fy ngyrfa ryngwladol.  Fe wnaeth i mi fagu hyder fel chwaraewr ac fe aethon ni ymlaen i ennill y Gamp Lawn.  Roedd yn wych ei hennill gyda Mike, Shane a Hooky – roedd ganddon ni i gyd ran fawr yn y gêm honno.

James: Dwi’n meddwl y bydd yn debyg i’r pedwar ohonon ni fod yn onest. Rwy’n meddwl ar wahân i’r Gamp Lawn yn 2008 – rhaid mai fy ngêm gyntaf yn y Chwe Gwlad yn erbyn Iwerddon. Roedd jest chwarae yn y Chwe Gwlad yn ddigon arbennig a ges i fy nghap cyntaf allan yn yr Ariannin.
Roedd y gêm Twickenham honno’n arbennig iawn i mi – y ffordd roedden ni mor wael yn yr hanner cyntaf, a doedd neb yn disgwyl i ni ennill, ac yna daethon ni’n ôl yr ail hanner a mynd ymlaen i ennill y Gamp Lawn.

Shane: Ie, yn amlwg roeddwn i wedi ennill y Gamp Lawn yn 2005 (pawb yn chwerthin am iddo fod mor swil) … Dwi dipyn bach yn hŷn na’r bechgyn yma. Roedd hynny’n anhygoel achos doedd neb yn rhoi gobaith i ni hyd yn oed wneud yn dda yn y Chwe Gwlad yna.  Roedden ni wedi cael 2004 druenus ac fe enillon ni’r Gamp Lawn!!
Un o’r pethau gorau i fi o ran Pencampwriaeth y Chwe Gwlad oedd fy nghap cyntaf. Roeddwn i ond wedi bod yn chwarae rygbi proffesiynol am 18 mis, a ches i’r cyfle i chwarae yn erbyn Ffrainc yn 2000 yn Stadiwm y Mileniwm a fy nghyffyrddiad cyntaf oedd pas rhyng-gipiad i Émile Ntamack, a sgoriodd wedyn o tua 60 llath, felly meddyliais yn syth fod fy ngyrfa ryngwladol ar ben. Serch hynny, ar ôl y gêm, daeth Graham Henry ataf, a llongyfarch fi ar berfformiad da a dweud fy mod i’n mynd i fod yn chwarae’r wythnos ganlynol yn erbyn yr Eidal, felly mae hynny bob amser yn sefyll allan i mi. Mae gen i gymaint o atgofion melys o’r Chwe Gwlad – mae’n bencampwriaeth anhygoel.

 

Allan o’r meysydd, pa un oedd eich hoff un i chwarae ynddo? A pham?

Mike: Mae James bob amser yn dweud taw’r hyfforddwyr gorau sydd gennych chi yw’r rhai sy’n eich dewis chi, ac mae’n debyg o ran y cwestiwn hwn hefyd. Yn y bôn, y stadia/meysydd gorau yw lle rydych chi’n ennill! Ennill yw beth sy’n bwysig. Y Principality yw’r gorau yn y byd, ond roeddwn i hefyd wrth fy modd yn chwarae yn Twickenham – dwi wedi cael dau ddechreuad yno ym Mhencampwriaeth y Chwe Gwlad a dwy fuddugoliaeth!

Shane:  Allwch chi ddim curo Stadiwm y Mileniwm, dyna oedd lle ddechreuodd fy ngyrfa ryngwladol. Y gêm gyntaf yn erbyn Ffrainc, a’r gêm olaf yn erbyn Awstralia.  Dwi braidd yn rhagfarnllyd a dweud y gwir, ond allwch chi ddim cael gwell na’r stadiwm ‘na.

Wedi dweud hynny – fe wnes i hefyd fwynhau chwarae lan yn Murrayfield, a byth wedi colli fan’na! Cawsom gwpl o nosweithiau da allan hefyd wedi’r gemau. Dyw hi ddim yn ddinas wael i ymweld â hi o ran y rygbi – ac i gael ambell i gwrw hefyd. Ac mae’n stadiwm hanesyddol a thraddodiadol iawn a ‘nes i fwynhau yno’n fawr.

James:  I fi, Stadiwm y Principality yw fy hoff un. Heblaw hynny, roeddwn i’n arfer caru chwarae yn Stade de France.  Mae’n lle anodd i fynd, ond o ran edrychiad y stadiwm, a’r awyrgylch yno.  Mae cefnogwyr Ffrainc yn boncyrs, ond mewn ffordd dda.

Lee:  Ie, Stadiwm y Principality. Ond mae pob chwaraewr rydych chi’n siarad â nhw – o Seland Newydd, o Awstralia, unrhyw wlad, maen nhw bob amser yn dweud mai’r Principality sydd â’r awyrgylch orau. Hefyd, Stade de France, dwi wrth fy modd yn chwarae yn ystod y nos, ac mae gemau Ffrainc bob amser yn dechrau am 9pm. Dwi wastad wedi cael atgofion da yno, wastad wedi chwarae’n dda a sgorio cwpl o geisiadau da yno – y dorf – 85,000! Dwi wir yn ei fwynhau!

 

Beth sy’n well gennych, to ar agor neu do ar gau?

James:  Ar Gau

Shane:  Ar gau – Caewch y to ‘na – ac mae’n cadw mewn cymaint o’r awyrgylch! A dydyn ni ddim yn hoffi’r glaw a dweud y gwir!

Lee:  Ar gau – dwi ddim eisiau i’r tan ffug ddod i ffwrdd! Doedd Henson ddim yn hoffi’r glaw

 

A beth am y maes rydych yn ei hoffi lleiaf? A pham?

Mike: Efallai stadiwm bresennol yr Eidal; Stadiwm Flaminio. Dim ond oherwydd nad oedd yr awyrgylch cystal â’u hen stadiwm. Ond dinas anhygoel i chwarae ynddi, â’i holl hanes. Mae pobl wedi cwestiynu’r Eidal dros y blynyddoedd ond fel lle i ymweld â hi, allwch chi ddim cael gwell na Rhufain. Ac mae’n anhygoel eu gweld nhw’n gwella go iawn dros y 2 dymor diwethaf.

Lee:  Roedd Lansdowne Road yn lle erchyll i chwarae – gwyntog iawn ac agored.  Croke Park – dwi wedi cael 2 gerdyn melyn yno, felly dwi ddim yn ffan o hynny chwaith.

Shane:  Twickenham i mi, wnes i erioed gynhesu ato. Yn amlwg fel chwaraewr, dydych chi ddim yn mynd i gael llawer o groeso, fel Cymro. Roedd hi’n teimlo’n eithaf fflat pryd bynnag o’n i’n chwarae yno.  Fe enillon ni yno unwaith, yn 2008 – fe wnaeth y bechgyn chwarae’n anhygoel felly roedd hynny’n fuddugoliaeth fawr ac yn deimlad gwych. Dwi’n cofio mynd i gemau a chael pethau wedi eu taflu at y bws a gorfod dal Alfie nôl ar y bws achos oedd e ishe camu mas a chael gair bach. Mae’n lle anodd i’w chwarae a dim llawer o atgofion melys yno mewn gwirionedd.  Rydyn ni wedi cael ambell i gêm erchyll yno ar adegau hefyd.

Mae hefyd yn bell o unrhyw le, felly ar ôl y gêm – roedd ceisio cyrraedd y dafarn heb weld unrhyw gefnogwyr o Loegr yn dasg ynddo’i hun.  Taith gerdded hir iawn…

 

Sut beth yw’r seremonïau/partïon/lletygarwch ar ôl y gêm i chwaraewyr?  Oes ‘na rai da a rhai gwael?

James:  Yr Eidal sy’n ei wneud y gorau!  Tei du – yffach o wledd. Mae Twickenham ond yn bastai clou a bant â chi.

Shane:  Mae’r Eidal yn adnabyddus am eu ‘digwyddiadau ysblennydd’ – doedden ni’r bechgyn Cymru heb arfer â’r fath beth. Roedden ni’n troi lan i ryw chateau ar ben bryn, gyda gwarchodwyr arfog yn ein gyrru ni. Bydden ni’n baglu mas a byddai pobl fel Bergamasco a Parisse, yn troi i fyny mewn Ferraris yn tywys merched uwchfodel anhygoel. Ffordd o fyw hollol wahanol. Nôl yng Nghaerdydd oedd just yr Hilton yna’n syth i Walkabout neu Tiger Tiger.

 

Eich gwrthwynebydd gwaethaf a pham o fewn y Chwe Gwlad?

Mike: Byddwn i’n dweud Sergio Parisse!  Bob amser yn camsefyll, a phe bai’n dangos unrhyw fath o sgil byddai pobl yn mynd ymlaen am y peth am flynyddoedd wedyn. Dwi’n dadlwytho’r bêl yn wych a does neb yn sôn am hynny!

Lee:  Fel cefnwr, i fi, wastad rhywun fel Ronan O’Gara – does fawr neb fel cefnwr ti’n gallu cael ffrae â nhw, ond mae e’n un i fi.

Shane:  Roedd Austin Healey yn bendant yn un ac yna’r holl beth gyda Benny Cohen a ‘Shane pwy?’. Felly fy ngêm gyntaf yn Twickenham yn 2000, ro’n i fyny yn erbyn Healey a Cohen a thrwy’r gêm, doedd Ben ddim yn dweud un gair, ond wnaeth Healey ddim cau ei geg am yr 80 munud cyfan, gan ddweud wrtha i ”Cer nôl i weld dy ddefaid”, a mod i’n ‘foi mam” a bo fi ‘ddim yn ddigon hen i chwarae dros fy ngwlad” ac fe siaradodd e fi bant o’r cae – roedd e’n hunllef llwyr. Yna ar ôl y gêm, fe wnaeth Ben Cohen y sylw ‘Shane pwy?’  a oedd falle’n deg achos o’n i’n ofnadwy. Ond roedd Shane Howarth a fi’n chwarae yn y gêm, felly ‘nes i ddim cymryd y peth yn bersonol ond y broblem oedd, roedd Cymru gyfan yn gandryll. ‘‘Sut yw e ddim gwybod pwy yw Shane ar ôl chwarae yn erbyn e am 80 munud?!!’’, ac roedd yn dipyn o beth yn y papurau – roedd hyd yn oed fy mam-gu a fy nhad-cu wedi cynhyrfu ac yn flin!  Dyna pryd nes i sylweddoli go iawn am y tro cyntaf pa mor ddifrifol yw cefnogwyr Cymru am y gêm. A dwi’n cofio, aeth e (Cohen) ymlaen wedyn i chwarae yn erbyn y Sgarlets ym Mharc y Strade ac fe gafodd ei rinsio’n llwyr am 80 munud oherwydd hynny. Mae’n rhyfedd a dweud y gwir, gan nad oes neb yn y Sgarlets yn hoffi fi i mewn gwirionedd achos dwi’n fachgen o Gastell-nedd!!! Haha.  Ond yn onest, nes i fyth cymryd fawr o sylw am y peth, ond yn sicr fe wnaeth Cymru.

Heblaw am hynny Mike Phillips – haha!  Er bod e’n ffrind – fe yw eich gwrthwynebydd hyd yn oed pan fyddwch chi ar yr un tîm. Mae gen ti ofn gwneud camgymeriad!  Fe a Ronan O’Gara mewn unrhyw gêm Iwerddon – y cyfan ry’ch chi’n gallu clywed yw’r ddau yna’n mynd ar ôl ei gilydd, ond yna’n hapus cael peint gyda’i gilydd wedyn.

James:  Fy ngêm gyntaf yn erbyn Iwerddon yn y Chwe Gwlad yn 2006, O’Gara oedd yn chwarae, ac roedd e’n cael go arna’i yn dweud wrtha ”f off” a ”cer nôl lawr i’r cynghreiriau is”, ond ar ôl y gêm, mae e’n grêt.

 

Dinas orau am noson allan ar ôl y gêm?

Mike: Mae’n rhaid mai Caerdydd yw hynny, ar ôl unrhyw fath o fuddugoliaeth! Ond heblaw am hynny, mae Dulyn yn anhygoel!  Na’i ddweud dim mwy!!

Lee:  Dulyn, yn bendant! (wedi’i ddweud heb eiliad o oedi) – Copper Face Jacks, Krystles – ie, yn bendant!  Es i yno’n ddiweddar, yn sobr!! Haha, roedd yn braf cael bod nôl. Dulyn i mi – 100%

James:  I mi, roedd yr Eidal bob amser yn dda!  Bydden ni’n cael y digwyddiad, ac wedyn bydden ni’n mynd allan wedyn. Dwi’n meddwl ble bynnag ti’n ennill, mae hi wastad yn noson dda wedyn.

Shane:  Byddai’r Eidal yn dechrau soffistigedig, gyda chanapés a siampên, ac yn gyflym byddai’n mynd o dei du i’ch tei o amgylch eich pen fel Rambo – rydych chi ar y sambwcas a wedyn bant â chi i’r dref. Chi’n cael gofal da yn yr Eidal, mae bechgyn yr Eidal yn mynd allan efo chi wedyn, ond wedyn mae ‘na wastad y daith gerdded hir unig yna adref. A’r tro hwnnw nes i a Lee dipio’r fflôt laeth ar y ffordd adref haha. Dyna beth yw noson yn yr Eidal yn wir.

Lee:  Ydy – yn amlwg mae wedi newid tipyn erbyn hyn, gan nad yw’r bechgyn yn gallu mynd allan yng Nghaerdydd oherwydd y cyfryngau cymdeithasol.  Roedden ni’n lwcus achos naethon ni jest colli hynny.

 

Unrhyw straeon diddorol o nosweithiau allan y gallwch eu rhannu?

Mike: O’n i byth yn arfer mynd allan ar ôl gemau!

 

Sut mae Cymru’n edrych o ran pencampwriaeth y Chwe Gwlad?

Shane:  Peidiwch â meddwl nad oes siawns gan Gymru. Roeddwn ni’n ofnadwy yn 2004, ac yna enillon ni’r Gamp Lawn yn 2005. Cawsom ein curo gan Fiji yn 2007 ac felly allan o Gwpan y Byd ac yna aethon ni ‘mlaen i ennill y Gamp Lawn yn 2008.

Mae Gats (Warren Gatland) nôl nawr, ac mae e’n sicr wedi gwneud y tro yn y gorffennol. Dwi’n meddwl bod wir ganddo waith o’i flaen y tro hwn. Dwi ddim yn credu bod ganddo ansawdd y chwaraewyr oedd ganddo yn 2008, yn sicr.  Ond allwn ni ddim gwneud yn waeth na’r hyn rydyn ni wedi’i wneud yn ddiweddar.  Dwi’n meddwl bod ‘na gyfnod tawel mewn rygbi yng Nghymru ar hyn o bryd. Dwi’n meddwl bod e wedi gwella ychydig yn ddiweddar, roedd yna rai gemau rygbi gwych y Nadolig diwethaf gyda rhai chwaraewyr da yn dod drwodd, a pherfformiadau unigol yng Nghyfres yr Hydref. Ond mae Gats â gwaith o’i flaen y tro hwn yn bendant, a bydd yn ddiddorol gweld beth mae’n ei wneud, pa chwaraewyr mae’n dod â nhw i mewn, pa hen rai sydd angen iddo wthio allan, a pha bobl ifanc sy’n mynd i ddod drwodd, ond peidiwch â meddwl bod dim cyfle o gwbl gan Gymru. Mae ganddon ni dueddiad o fownsio’n ôl a chwarae’n dda pan fydd ein cefnau’n erbyn y wal. Mae ganddon ni Gwpan y Byd ar y gweill hefyd ymhen llai na blwyddyn. Mae Gats yn dda ond ydi e mor dda â hynny?!

James:  Dwi’n meddwl mai momentwm yw’r peth. Os guron ni Iwerddon yn y gêm gyntaf, mae’n ymwneud â chredu! Iwerddon yw un o’r cystadleuwyr i’w hennill, dwi’n meddwl.  Mae’n debyg y bydd rhai wynebau newydd o dan Gatland, ac a fydd yn dewis capten newydd yn arwain lan at Gwpan y Byd. Mae sôn am Jac Morgan o bosib yn gapten, ac mae e ond yn 22 (fel oedd Warburton). Pan mae’n dod i mewn, mae’n hoffi synnu pawb drwy wneud rhywbeth ychydig bach yn wahanol. Dewch i ni weld pwy yw’r staff ystafell gefn. A fydd yn dod â Howley nôl mewn, haha.

Serch hynny, mae ganddon ni chwaraewyr o safon yno – mae jest angen i bethau fod yn fwy cyson.

Lee: Dwi jest yn edrych ymlaen i weld sut mae Gats yn ail-frandio’i hun. Mae wedi sôn am lawer o’i gyfrinachau mewn digwyddiadau cinio (am ei chwarae gemau meddwl ysgogol). Doeddwn i ddim yn disgwyl dod o hyd iddo nôl yn hyfforddi Cymru, mae’n debyg nad oedd e chwaith. Bydd yn glod iddo os gall ei droi o gwmpas a bydd yn ddiddorol gweld sut rydyn ni’n gwneud. Os allwn ni guro Iwerddon, a chael y momentwm yna, fe allwn ni fynd ymlaen i’w ennill, ond os ddim, mae gennym ni Loegr gartref yna Ffrainc i ffwrdd, dyw e ddim yn edrych yn debygol.  Gallwn ni ddim anghofio am yr Eidal chwaith – un o’r gwledydd rhyngwladol mas ‘na sydd wedi gwella cymaint, bydd yn anodd beth bynnag fydd yn digwydd.

 

Pa effaith mae Cwpan y Byd yn ei gael ar chwaraewr?

Shane:  Pwysau enfawr a dwi’n meddwl bod hynny’n dda.  Y chwaraewyr sy’n gallu delio â’r pwysau mwyaf bob tro yw’r chwaraewyr gorau y byddwch chi’n eu cael yn eich sgwad.  Bydd llawer o wynebau newydd yn y Chwe Gwlad eleni, ond beth mae hynny’n ei wneud yw gosod her. Os ydych chi’n chwarae’n dda yn y Chwe Gwlad yna mae ‘na gyfle da iawn, bo chi’n mynd i fod yng Nghwpan y Byd, os na fyddwch chi, bydd e’n dod â rhywun arall mewn – mae Gats yn eitha’ didrugaredd.

Hefyd, ar gyfer y Bencampwriaeth Rygbi Unedig, mae’n dweud wrth chwaraewyr bod angen iddyn nhw chwarae’n dda yn eu rhanbarthau neu glybiau, neu na fyddan nhw’n cael eu dewis. Mae’n gyffrous.  Mae ‘na newid y drefn o ran yr hyfforddwr. Mae Pencampwriaeth y Chwe Gwlad yn bwysig, un o fy hoff dwrnameintiau, ond mae Cwpan y Byd yn enfawr!  Mae angen i ni gyrraedd o leiaf y camau curo ac ar hyn o bryd mae hyd yn oed hynny’n ofyniad mawr.

 

Pwy ydych chi’n meddwl sy’n debygol o gael yr ail safle yn y Chwe Gwlad eleni? Tu hwnt i Gymru?

Shane:  Ffrainc – Maen nhw’n amlwg yn bencampwyr y Chwe Gwlad.  Maen nhw wastad wedi cael chwaraewyr unigol o safon. Gyda’i gilydd maen nhw’n edrych fel tîm o’r radd flaenaf. Mae Sean Edwards yn bendant wedi bod yn ffactor mawr yn hynny.  Wrth amddiffyn maen nhw’n edrych yn drefnus. Maen nhw’n edrych yn llawer mwy disgybledig na thimau Ffrainc arferol rydyn ni wedi’u gweld yn y gorffennol. A dydyn nhw ddim yn panicio.  Dwi wedi gweld timau Ffrainc yn chwalu’r rhacs, pan maen nhw’n gais neu ddau i lawr ac yna’n colli o 40, 50 pwynt, jest yn rhoi’r ffidil yn y to. Dod allan ar hanner amser gyda mwgyn yn eu ceg, a jest wedi mwynhau gwin a bwrdd caws yn yr ystafell newid haha.

Fodd bynnag, mae’r tîm hwn yn ei chwarae’n iawn reit lan i’r 80 munud ac wedi cael cwpl o fuddugoliaethau munud olaf. Yng Nghyfres yr Hydref roedd yn amlwg bod ganddyn nhw’r hyder yna i chwarae’n iawn tan y diwedd. Dwi’n ffan mawr o Galthie.  Mae e’n gwsmer cŵl iawn. Mae’n gwbod ei bethau. Ac yn sydyn iawn, mae ganddo griw hyfforddi da y tu ôl iddo sy’n ei gadw ar flaenau ei draed ac yn cadw’r chwaraewyr hyn â chwant ennill. Pobl fel Dupont, Ntamack, Penaud a’r bois hynny – maen nhw wir o safon. Maen nhw’n gwybod sut i ennill.   Mae’n ymddangos fel bod pethau’n mynd eu ffordd nhw am y tro.

Ond peidiwch â meddwl nad oes gan Iwerddon gyfle. Maen nhw’n ochr ffwdanus, ond maen nhw angen Sexton. Does ganddyn nhw neb yn agos ato ar hyn o bryd ac mae hynny’n ffactor mawr.

Mae gan Ffrainc cwpl o Sextons. Felly, mae’n rhoi tipyn o ymyl gweithio iddyn nhw dros Iwerddon. Does gan Gymru ddim y cryfder na’r dyfnder sydd gan y lleill ar hyn o bryd, ond eto dwi ddim am swnio fel bo fi’n dibrisio nhw. Yn sicr fydda i ddim yn gosod unrhyw fetiau.

James:  Ar ben isaf y tabl, yna mae’n anodd gwahaniaethu rhyngddynt. Mae’r Eidal yn bendant yn gwella a gallent peri helynt arall eto yn Chwe Gwlad eleni.  Dwi’n meddwl bod angen cadw llygaid ar Loegr, gan fod ganddyn nhw gymaint o dalent ond dydyn nhw ddim wedi bod ar dân yn ddiweddar, ond rhai cadw golwg arnynt. Gallai eu hyfforddwr newydd sbarduno rhywbeth yn hawdd.  Mae ganddyn nhw bŵer enfawr o ran y blaenwyr.

Shane:  Weithiau newid bach mewn personél ydyw. Os edrychwch chi ar Loegr – mae eu sgwad nhw’n enillwyr Cwpan y Byd. Yn hawdd. Ond weithiau os yw pethau’n mynd ychydig yn ddi-fynd, allwch chi ddim rhagweld beth sy’n mynd i ddigwydd.

James:  Rhaid bod e’n rhwystredig i fod yn gefnogwr o’r Alban neu’n hyfforddwr hyd yn oed. Mae Gregor (Townsend) a Tandy (Steve) ill dau wedi gwneud gwaith gwych, mae ganddyn nhw chwaraewyr da iawn, ond dwi ddim yn gwybod beth sy’n digwydd gyda Finn Russell a Gregor.  Fel tîm, mae’n rhaid iddyn nhw fynd i Ffrainc a Twickenham – mae’n mynd i fod yn ofyniad anodd iddyn nhw. Maen nhw’n dîm sy’n gallu troi gêm o gwmpas weithiau, ond o ran cysondeb – dydyn nhw ddim wedi dangos hynny.

Shane: Y ffaith hefyd yw, bod ‘na hyfforddwyr newydd ‘da Lloegr hefyd, felly mae’n foment anodd falle iddyn nhw hefyd, o ran sut mae’r chwaraewyr yn mynd i dderbyn sut mae’r hyfforddwyr am iddyn nhw chwarae. Hefyd, dydy Lloegr ddim yn hoffi chwarae’r Alban, gan fod yr Alban yn gyfforddus wrth chwarae yn eu herbyn nhw.

Dwi’n hoffi’r ffordd mae’r Alban yn chwarae.  Maen nhw’n ceisio chwarae gêm agored ac eang. Mae ganddyn nhw chwaraewyr cyffrous iawn o fewn y sgwad. Bydd rhywfaint o broblem os nad ydyn nhw’n chwarae Finn Russell, gan ei fod e’n wych. Er nad yw Mike Phillips yn meddwl hynny, edrychwch ar Twitter!

Ac maen nhw’n chwarae rygbi hyfryd, ond jest yn colli allan o ran canlyniadau ac mae hynny’n fwy o beth hyder na’u gallu ar y cae. Ond mae gemau anodd iddyn nhw yn y Chwe Gwlad eleni, a dyna pam dwi’n meddwl y byddan nhw’n gorffen yn is lawr ar y bwrdd sgorio. Mae’n bencampwriaeth mor wych mae yna bedwar tîm o bosib sy’n gallu ennill, allan o’r chwech, sy’n gyffrous i’w wylio! Dwi’n mwynhau gwylio’r Alban.  Maen nhw wastad yn sgorio ceisiadau ac yn cael go amdani. Dydyn nhw ddim yn gallu cael y canlyniadau ar adegau.  Tîm rhwystredig i gefnogi.  Maen nhw bob amser jest o fewn cyrraedd!

James:  Yna edrychwch ar Ffrainc.  Rydyn ni wedi bod i Ffrainc o’r blaen, ac ar ôl chwarae’n wael, mae eu cefnogwyr yn dechrau bwio nhw, neu maen nhw’n mynd yn farwol ddistaw, fel bo nhw ddim am drafferthu i gefnogi’r tîm rhagor. Gobeithio nad yw hynny’n wir y twrnamaint hwn.

Shane:  Fydd y Cymry byth yn gwneud hynny!  Cwrw, canu, ac yn ein cefnogi ni.

 

Ydy chwarae gartref yn erbyn chwarae i ffwrdd yn gwneud gwahaniaeth enfawr?

Shane:  Ydy. Wel… nid o ran canlyniadau o’r blaen. Rydyn ni wedi ennill pencampwriaethau wrth chwarae mwy o gemau i ffwrdd.  Ond rydych chi bob amser eisiau chwarae cymaint o gemau gartref â phosib.  Y gefnogaeth, yr awyrgylch, bod yn agos at adref, y cysuron, eich stadiwm cartref, ac ati.  Mae’r cyfan yn helpu.  Os allwch chi fynd oddi cartref a churo tîm gwych, fel yn 2008 yn Twickenham – mae’n gwneud gweddill y gystadleuaeth gymaint haws ac yn rhoi cymaint o gred i chi gan eich bod yn hyderus o ennill eich gemau cartref.

 

Eich tabl rhagfynegi?

Mike:  Mae Ffrainc ac Iwerddon yn ffefrynnau yn sicr, a bydd pwy bynnag fydd yn ennill y gêm honno’n debygol o gymryd y bencampwriaeth.

• Ffrainc
• Iwerddon
• Cymru
• Lloegr
• Yr Eidal
• Yr Alban

Shane:

• Ffrainc
• Iwerddon
• Cymru
• Lloegr
• Yr Alban
• Yr Eidal

 

James:

• Iwerddon
• Ffrainc
• Cymru
• Lloegr
• Yr Alban
• Yr Eidal

 

Lee:

• Ffrainc
• Iwerddon
• Lloegr
• Yr Alban
• Cymru
• Yr Eidal

 

Pwy yw eich ‘un i wylio’ o Gymru yn y twrnamaint?
Mike: Zammit!  Mae’n wych gweld chwaraewr ifanc yn dod drwodd sy’n mwynhau ei hun ac yn gwneud beth sydd rhaid ar y cae mewn ffordd fawr!

Shane: I mi’n bersonol, Jac Morgan. Mae e’n foi lleol i fi. Ro’n i yn yr ysgol gyda’i fam!

Lee:  Wel, mae’n edrych bach fel Shane.

Shane:  Hahaha ‘nes i ddal dwylo gyda hi unwaith dwi’n meddwl.  Ac ro’n i hefyd yn chwarae rygbi gyda’i dad.  Dwi’n hoffi ei agwedd e.  Mae e wastad wedi bod yn weithiwr caled.  Mae wedi cael ei feirniadu am beidio bod yn ddigon mawr na chryf ond yna daeth nôl a gwneud beth a wnaeth yng Nghyfres yr Hydref.  Mae sôn gall e fod yn gapten y dyfodol.  Mae wedi bod yn anhygoel yn y Gweilch ers iddo ymuno.

Efallai y bydd gan Rio Dyer gyfle arall.  Mae e wedi bod yn fwy bywiog ers chwarae rygbi rhyngwladol. Mae’n gyffrous ac yn dalentog.  Mae ganddo waith i wneud gan ei fod yn safle mor gryf yng Nghymru ar yr asgell gydag Adams, Zammit a Williams.

Ond ar y cyfan, mae ganddon ni lawer o dalent yn dod drwodd. Mae angen ychydig mwy o ddilyniant, a bydd yn ddiddorol gweld sut mae Gats yn gwneud hynny gan weithio gyda’r rhanbarthau a dod â chwaraewyr o’r radd flaenaf drwodd.

James:  Jac Morgan i fi.  Mae e wedi bod yn anghredadwy.  Yn bendant, dylai fod yn rhan o’r rhes gefn honno’n rhywle. Yn amlwg yr arfer – Faletau, Zammit os yw e’n ffit, Dewi Lake. Mae Gatland yn hoffi defnyddio carden wyllt, nid bod e’n un, ond mae’n debygol y bydd newid y gard o ran dod â rhai o’r bechgyn iau i mewn. Mae e’n fath o chwaraewr mae Gatland yn hoffi hefyd… o ran bod yn galed fel dur ac arweinydd da.

Lee:  Jac Morgan a Dewi Lake. Hefyd Liam Williams – fe gafodd e gêm dychwelyd gwych yn Ionawr a safle rydyn ni wir yn ei chael hi’n anodd iawn yng Nghymru – rhif 15. Grêt i’w weld nôl.

 

Tu allan i Gymru, oes unrhyw un penodol rydych chi’n edrych ymlaen at weld?

Lee: Capuozzo o’r Eidal.  Cyffrous i gael seren fel’na yn sgwad yr Eidal.

James:  Marcus Smith; byddai’n braf ei weld yn cymryd y Chwe Gwlad a rhoi sgytwad iddo. Dwi’n meddwl weithiau ei bod hi’n anodd cael Farrell y tu allan iddo.  Dwi’n meddwl ei fod o’n chwaraewr mor dalentog.  Byddwn i wrth fy modd yn ei weld jest yn hedfan.

Shane:  Darcie Graham o Gaeredin.  Mae wedi bod yn wych yn y Bencampwriaeth Rygbi Unedig. Mae e’n ddewr, mae’n gwybod y ffordd i’r llinell gais ac yn gyffrous i’w wylio. Yn amlwg, mae gen ti Van de Merwe hefyd – mêl a menyn.

 

Felly ar nodyn personol, beth ydych chi’n gwneud ar hyn o bryd? Bywyd ar ôl rygbi, lle mae hynny wedi mynd â chi gyd?

Shane:  Mae’n mynd â ni dros y lle. Mae hi wedi bod yn flwyddyn neu ddwy anodd ar ôl ymddeol ac yna wedi mynd yn syth mewn i’r cyfnod clo. Felly dechreuon ni edrych ar brosiectau i wneud gyda’n gilydd, a phenderfynu gwneud coffi’r “Fab Four” oedd yn golygu bo ni’n ôl gyda’n gilydd ond ar gyfer rhywbeth gwahanol i rygbi.

Ers hynny, ar y cyd rydym wedi dechrau Perthyn; gwirod o 10%, sy’n ddewis amgen i jin i bobl sydd ddim eisiau bod yn yfed gwirodydd cryfder 40%. Rydyn ni wedi cydweithio gyda British Airways ac Undeb Rygbi Cymru ac mae’n dod a ni at ein gilydd fel tîm eto. Mae wedi bod yn hwyl yn neud e. Mae’n wahanol.  Ond mae bywyd yn mynd yn ei flaen.

James:  Roedden ni i gyd wedi gorffen, ac rydych chi’n gweld cymaint o chwaraewyr sydd gyda’i gilydd am 17 mlynedd ac wedyn yn mynd i ffwrdd ar eu pen eu hunain a byth yn gweld eu cyd-chwaraewyr am gyfnodau hir. Rydyn ni’n cadw ein cyfeillgarwch a’n perthynas i fynd.  Mae’n grêt dal fyny efo’r bechgyn a chael hwyl. Mae’n ddilyniant naturiol.

Lee:  Y cyfnod anoddaf yw pan fyddwch chi’n ymddeol ac mewn ffordd yn colli eich hunaniaeth, ac yn amlwg mae dod yn ôl at ein gilydd yn rhoi teimlad o berthyn i chi eto. Mae hyn wedi ailgynnau ein cyfeillgarwch ar ôl mynd i wahanol gyfeiriadau ac yn caniatáu i ni weld ein gilydd mwy aml nawr.

Shane: Gallwch ddibynnu bob amser ar Phillsie (Mike Phillips) i fod yn eich boddi gyda syniadau newydd o’i wely haul.

James:  Dwi’n Bennaeth Labeli – dwi wrth fy modd.

Lee: Mae bywyd yn mynd yn ei flaen, does dim byd yn mynd i ddod atoch chi pan fyddwch chi’n ymddeol.  Mae’n rhaid i chi wneud iddo ddigwydd eich hun.

Shane:  Rydych chi’n mynd o fwy neu lai’n cael popeth wedi’i wneud i chi, i sefyllfa nawr lle mae’n rhaid i ni ei wneud popeth ein hunain. Pan nad yw fy ngwas yn brysur wrth gwrs